1950’lerin başında Türkiye yaklaşık 21 milyon insanın yaşadığı, Batı ölçeğinde gelişmemiş, ancak kendi doğusu dikkate alındığında büyük bir gelişme ve modernleşme potansiyeline sahip bir ülke idi. “Yakın Tarihin Muhasebesi – IV” öğesini okumaya devam et
İlk Muhasebe yazısında 1919-1922 döneminin bambaşka gelişmelere sahne olması durumunda Türkiye’nin sonraki yıllarının neye benzeyebileceğini tartışmıştım. Bir alternatif tarih de 1945 sonrası için kurgulamayı deneyelim: “Yakın Tarihin Muhasebesi – III” öğesini okumaya devam et
İzmir’in kurtuluşu, İstiklal Savaşı’nın en büyük motivasyonu idi. Halide Edip Adıvar’ın Ateşten Gömlek romanı İzmir tutkusunu en iyi anlatan eserlerden biridir. 26 Ağustos’ta başlayan Büyük Taarruz’un 9 Eylül’de İzmir’in kurtuluşu ile bittiği kabul edilir. Bir anlamda İstiklal Savaşı da İzmir’de sona ermiştir. “Yakın Tarihin Muhasebesi – II” öğesini okumaya devam et
Türkiye’de bilim kurgu gelişmiş ve yaygın okunan türlerden biri değil; dolayısıyla Bilim Kurgu’nun alt türlerinden biri olan alternatif tarihin de fazla okuyucusu yok. Alternatif tarih kurguları yapılamayınca tarihi, daha ileri giderek bugünü tartışmak zorlaşıyor. Tüm tartışmalar bir süre sonra kısır döngülere dönüşüyor. “Yakın Tarihin Muhasebesi – I” öğesini okumaya devam et
Yaklaşık 1,5 ay sonra 12 Eylül askeri darbesinin 37. yılı sona erecek. Türkiye’de 2016 yılı nüfus istatistiklerine göre nüfusun yarıdan fazlası 12 Eylül askeri darbesinden sonra dünyaya geldi. Darbenin gerçekleştiği yıllarda çocukluk döneminde olanları da dahil ettiğimizde 2016 yılı itibarıyla nüfusun yaklaşık %75’i 1980 sonrasının dünya ve hayat algısı ile yetişti. 2016 Türkiye nüfusun kabaca %5’inin aktif çalışma hayatından çekilmiş ya da çekilmekte olan 70 yaş ve üstü olduğunu dikkate alırsak, 12 Eylül askeri darbesi öncesinin dünyası, (sosyal yaşamda) aktif nüfusun sadece %20’sinin zihinlerinde mevcut. Bu oran 2006 yılında toplam nüfusun %35-40’ı düzeyindeydi. “Altıncı Nesilden Yedinci Nesle Geçerken” öğesini okumaya devam et
Hepimizin yeryüzündeki konukluğu doğumla başlıyor, ölümle bitiyor. Yeryüzünde var olduğumuz süre boyunca çalışıyor, ilişkiler kuruyor, bedenimizi ve zihnimizi geliştirmeye çabalıyor, bizden sonraki nesillere maddi ve manevi değerler aktarıyoruz.
Yeryüzüne diğer herhangi bir türden temelde farkı olmayan bir tür, bilimsel adıyla Homo Sapiens türünün bireyi olarak geliyoruz. Bizi “insan” kılan, yeryüzündeki kısa konukluğumuz süresince yaptıklarımızdır.
“Daha Güzel Bir Dünyaya Çağrı” öğesini okumaya devam et
O güzel atlara binip giden o güzel insanların anısına
